بچه‌های مَمّدگِره

سردار شهید دکتر مصطفی چمران _ قربانی فرزند آدم

"ای خدای بزرگ، ای آن‌که نمونه‌ی بزرگی چون حسین علیه‌السلام را به جهان عرضه کرده‌ای، ای آن‌که برای اتمام حجت به کافران وجودت... سیاهی‌ها و تباهی‌ها را به آتش وجود حسین‌ها روشن نموده‌ای، ای آن‌که راه پر افتخار شهادت را، برای آخرین راه حل انسان‌ها باز کرده‌ای، ای خدا، ای معشوق من، ای ایده‌آل آرزوهای مردم عارف، به من توفیق ده تا مثل مخلصان و شیفتگان، در راهت بسوزم و از این خاکستر مادی آزاد گردم. ای حسین علیه‌السلام، من برای زنده ماندن تلاش نمی‌کنم و از مرگ نمی‌هراسم، بلکه به شهادت دل بسته‌ام و از همه چیز دست شسته‌ام، ولی نمی‌توانم بپذیرم که ارزش‌های الهی و حتی قداست انقلاب بازیچه دست سیاست‌مداران و تجار ماده‌پرست شده است.

   قبول شهادت مرا آزاد کرده است، من آزادی خود را به هیچ چیز حتی به حیات خود نمی‌فروشم.

   خدایا ابراهیم را گفتی که عزیزترین فرزندش را قربانی کند، و او اسماعیل را مهیای قربانی کرد...

   هنگامی که پدر کارد را به گلوی فرزندش نزدیک می‌کرد، ندا آمد دست نگه دار. ابراهیم آزمایش خود را داد، ولی اسماعیل هنوز به آن درجه تکامل نرسیده بود که قربانی شود، زمان زیادی گذشت تا قربانی کاملی که عزیزترین فرزندان آدم بود، به درجه ارزش قربانی شدن رسید، و در همان راه خدا قربانی شد و او حسین بود. خدایا تو به من دستور دادی که در راه تو قربانی شوم، فوراً اجابت کردم و مشتاقانه به سوی قرارگاه عشق حرکت کردم... اما تو می‌خواستی که این قربانی هر چه باشکوه‌تر باشد، لذا دوستانم را و فرزندم را و عزیزترین کسانم را به قربانی پذیرفتی... و مرا در آتش اشتیاق منتظر گذاشتی..."

 او در پیشگاه خداى بزرگ با آبرو رفت. روانش شاد و یادش بخیر. و اما، ما می‌توانیم چنین هنرى داشته باشیم؟ با خداست که دست‌مان را بگیرد و از ظلمات جهالت و نفسانیت برهاند...

... دکتر چمران را متخطی از خط ولایت فقیه نیافتم. ایشان فرمان امام را، امر امام را، عشق به امام را از همه صبغه‌ها و رنگ‌هایی که در عالم سیاست و خطوط سیاسی وجود دارد مرجح می‌دانست و این خصوصیت دکتر چمران بود.

سردار شهید دکتر مصطفی چمران