مناجات نامه سردار شهید علی چیت‌سازیان
خدایا گناهانی که این بنده روسیاه کرده ببخش
از اینکه می‌دانستم و گناه کردم
از اینکه حرف زدم ولی خودم عمل نکردم
از اینکه دیگران را به راه راست هدایت کردم ولی خودم راه خلاف رفتم
از اینکه بدی دوستم را خواستم
از اینکه حسادت کردم
از اینکه تهمت زدم
از اینکه غیبت کردم
از اینکه دروغ گفتم
از اینکه کار برای شخص کردم و خدا را فراموش کردم
از اینکه در کارهایم خدا را در نظر نگرفتم
از اینکه احترام مستکبر را بیشتر گرفتم تا آدم مستضعف
از اینکه به پدر و مادرم احترام نگذاشتم
از اینکه حق ناس انجام دادم
از اینکه حرف حق را گفتم ولی عمل نکردم
از اینکه غرور داشتم
از اینکه تکبر داشتم و خودم را از دیگران بالاتر دانستم
از اینکه به یاد فقیران نبودم
از اینکه در موقع غذا خوردن به یاد گرسنگان نبودم
از اینکه در بستر گرم خوابیدم و فراموش کردم کسانی را که در بیابانها می‌خوابند
از اینکه به زیردستانم زور گفتم
از اینکه باید از ولایت اطاعت کنم نکردم
از اینکه فراموش کردم دوستان شهیدم و راه آنها را انجام ندادم
از اینکه به فرزندان شهدا سرکشى نکردم
از اینکه سراغ جانبازان و مجروحین و معلولین نرفتم
از اینکه عاشق مادیات دنیوی بودم
از اینکه جنگ را فراموش کردم و دین خودم را نسبت به جنگ ادا نکردم
از اینکه نسبت به جنگ و غیره بی‌طرف بودم
از اینکه به ناموس دیگران تجاوز کردن و من به فکر زندگی خودم بودم
از اینکه کمکی کنم به انقلاب، بیشتر ضربه زدم به انقلاب
از اینکه حرف امام را لبیک نگفتم
از اینکه مسائل دینی را انجام ندادم
از اینکه نماز نخواندم، روزه نگرفتم
از اینکه قاه قاه خندیدم و آخرت را فراموش کردم
از اینکه از بیت المال خوب نگه‌داری نکردم
