بچه‌های مَمّدگِره

 مهتاب و مین و من 

چون گل معطریم، مهتاب و مین و من
نشکفته پرپریم، مهتاب و مین و من

شرح جنون ما مقدور عقل نیست
یک چیز دیگریم، مهتاب و مین و من

سر تا به پا دل‌ایم در بارگاه عشق
باغ صنوبریم، مهتاب و مین و من

چون باد رد شدیم از سیم خاردار

آن سوی معبریم، مهتاب و مین و من

شمع‌ایم و روشن است تکلیف راه ما
راز منوّریم، مهتاب و مین و من

میدان عاشقی، تسلیم ترس نیست
از مرگ می‌بریم، مهتاب و مین و من

بیگانه نیستیم، با خلق و خوی هم
با هم برادریم، مهتاب و مین و من

تکثیر می‌شویم در انفجار نور
آیینه پروریم، مهتاب و مین و من

چون باد رد شدیم از سیم خاردار
آن سوی معبریم، مهتاب و مین و من

بر گرد بام دوست پرواز می‌کنیم
عین کبوتریم، مهتاب و مین و من

بال فرشتگان بر شانه‌های ماست
از آسمان سریم، مهتاب و مین و من

مهتاب و مین و من، بی‌بال می‌پریم
بی‌بال می‌پریم، مهتاب و مین و من

در جذبه‌ی کلام، یک جمله والسلام
مجذوب رهبریم، مهتاب و مین و من

چون باد رد شدیم از سیم خاردار
آن سوی معبریم، مهتاب و مین و من

سوز بده بر سخن‌ام بر دل سوخته‌ی خواهرم
تا که بگویم سخن از تن صد چاک علی‌اکبر

ناله زنم یاد کنم ز لب خشک علی اصغرت
گوهر اشک‌ام شده ایثار تو، گریه کنم یاد علمدار تو

 ای حسـین 

شهیدان علی چیت‌سازیان و علی خوش‌لفظ